terug thuis

traject : van Balegem naar Bilzen = 187 km.

het weer : zonnig, licht bewolkt maar helder in de namiddag.

meest markante ontmoeting : de thuiskomst

Vandaag is dus de laatste dag van onze trip.  Na 19 dagen te hebben rondgezwerft komt er een einde aan dit avontuur.  En een avontuur was het wel.  Een avontuur om te bewaren, te koesteren.  De trips, de ontmoetingen met de vele mensen, de weergoden die zo grillig waren, de prachtige natuur, het vespa-rijden, de prachtige kathedraal, dat ontroerend moment als we de kathedraal binnengaan.  Maar vooral de vriendschap en respect welke we voor elkaar hebben gekregen.  Haast drie weken met drie vreemde mensen kort bij elkaar wonen zonder dat er onenigheid is gekomen is wel een herinnering om te bewaren.  

De uitleg zou zijn : één gebruikt zijn verstand, de andere luistert altijd en deze twee laten de derde persoon in de waan dat hij de baas is.  Zo werkte het goed.

We vertrekken vanuit onze laatste B&B bij de gezellige dame.  Misschien weer een nieuw vespalid ?

We vertrekken richting Brussel.  De gps neemt de snelle weg en we vorderen goed;  Maar dat is niet de bedoeling.  Een kleine halte en we draaien lukraak een kleine weg op.  Dit wordt weer leuk rijden.  We vorderen langs mooie wegeltjes en komen in Waterloo uit.  Eerste rustplaats, tijd voor een koffietje.

We rijden verder naar onze heimat, Bilzen.  Onder een zonnige hemel.  De temperatuur is ideaal voor een vesparit.  Gelukkig hebben we de zon meegenomen vanuit Spanje.  Omstreeks 15.00 uur stoppen we voor een middagbroodje.  We koesteren ons in de zon en genieten van de laatse momenten dat we alledrie nog samen iets doen.  

Het thuisfront wordt verwittigd dat we omstreeks 16.30 uur zullen aankomen.  De vespa's worden gestart, een laatste tankbeurt en we rijden door.  

Er is wat file en we komen achter op ons tijdschema.  De snelheid verhoogt.  Ondergetekende loodst de collega-vespisten door het verkeer.  Het verloopt vlot, snel.  We naderen Bilzen.  De spanning stijgt een beetje.  Zelfs in Bilzen moeten we filerijden.

Louis wordt voorop geloodst.  Hij mag als eerste aankomen.  Dan Ronald en dan Ivo.  Zo hebben we altijd gereden en zo eindigen we de rit.  

Het ontvangstcomitee staat klaar.  We rijden voorbij de Chopin en stoppen onze moto's.  De verwelkoming is hartelijk, het weerzien doet deugd.  

Na bijna drie weken is de vreugde om familie en vrienden terug te zien groot.  Ook de burgemeester : Mvr. Brepoels Frieda komt ons verwelkomen.  Leuk.

Het verhaal is geschreven, de trip is gedaan.  Het waren fantastische dagen.  We hebben genoten van het rijden, de omgeving, de mensen die we hebben ontmoet.  Maar vooral hebben we genoten van elkaars aanwezigheid.  Het klikte van bij het begin en zo hebben we dit kunnen houden.  

Een welgemeende dan van mij voor Louis.  De man met het idee.  Ook een dankuwel aan Ronald. De routeplanner, man die zorgde voor overnachtingen.  De man met een haast encyclopedische kennis van de streek, vele weetjes over de plaatsen, gebouwen.  Respect voor zoveel kennis.

Dank ook u lezers voor uw positieve reacties.  Het deed ons deugd te weten dat u het leuk vond.  Zo hielden we ook nog wat contact met het thuisfront.  

Dank ook de leden van Banda de Commedia en het bestuur.  De brunch was een zeer leuk idee.  Maar ook het "uitwuiven met de vespa" was tof.  

De verwelkoming met spandoek was hartverwarmend.

Tenslotte, en niet in het minst, dank aan onze partners.  Zij gingen akkoord dat we enkele weken weg mochten.  

Maar het was een ervaring die ons sterker en wijzer heeft gemaakt.

Wij drie hebben gelachen, plezier gemaakt.  Veel gereden.  Fantastische mensen ontmoet.  Prachtige natuur gezien.  

Maar we waren ook ontroerd. Toen we de kathedraal binnenstapten.  Een speciaal moment voor Louis, maar ook voor Ronald en mezelf.

We hebben het einde van de wereld gezien.  Een geweldige ervaring. Foncebadon bezocht en onze steen weggeworpen.  Het deed deugd. 

Dank allemaal en mogelijk tot een volgende keer.

Louis, Ronald en Ivo

Thuiskomst