Slow and steady wins the race

traject : van Lancing (West Sussex) naar Calais. 163 km per vespa en 50 km met de trein onder het Kanaal.

het weer : zonnig bij aanvang. in de namiddag (14.00 uur) enkele kleine regenbuien en grijs weer.

meest markante ontmoeting : voor Ronald : ontwaken met glittertjes in het gezicht (van het laken) voor Ivo : de rit door het prachtige Kent en Sussex, voor Louis : spelen met de hond, een auto die op hem afkwam en Louis dacht dat hij aan de verkeerde kant reed.

We ontwaken onder een stralende zon.  Het uitzicht van onze B&B is geweldig.  De zee, de kleurige strandhuisjes.... en de uiterst gezellige gastvrouw.  Een dame die zo uit een serie van "Eastenders" of "Cornation Street" voor de oudere lezers.  Ze maakte ons een heerlijk engels ontbijt klaar en babbelde voortdurend.

Louis was dan weer meer gecharmeerd van het hondje.  Een klein speels ding van 6 weken oud.  Toen we aan 't eten waren blafte hij en het bleek dat dit de eerste keer was volgens de gastvrouw dat dit gebeurde.  

We namen afscheid en vervolgende onze weg richting de Chunnel.

Het was een lekker zomers strandweertje.  Geen regenpak nodig, geen extra warme kledij nodig.  Gewoon zalig aan de linker kant van de straat rijden.  I

k had geen muziek opstaan om me goed te kunnen concentreren op het verkeer. Maar steeds weer zong ik "Lucky one" van Admiral Freebee.  En dat zijn we alledrie ook.  Onder deze heerlijke zon in Engeland mogen rijden.  Gewoon geweldig.

Ook belgische : het wegennet hier. Net zoals bij ons in slechte staat.  Veel gaten, barsten, oplapwerk.  Opvallend veel riooldeksels en andere ijzeren platen die meestal ook nog dieper liggen.  Het is opletten, niet enkel op de staat van de weg, ook met links rijden.

Sussex is een graafschap met een uitzonderlijk mooie natuur.  Niet enkel de krijtrotsen maar ook het natuurgebied "Seven Sisters Country Park" is een bezoek meer dan waard.  Je kan er wandelen, fietsen,  vogels bekijken, kanovaren.  Je mag er gaan wandelen tussen de grazende schapen.  Ontzettend prachtig en een halte meer dan waard. Zeker bij dit mooie weer.

Omdat we laat hadden ontbeten en uitgebreid, konden we doorrijden tot omstreeks 14.00 uur.  Toen begonnen onze magen weer te grommelen.  Halt houden deden we bij een leuke italiaanse zaak "pasta and pasta".  We aten er spaghetti (en ravioli voor ondergetekende).

Dan was het weer tijd om de regenpakken aan te trekken.  De zon had plaatsgemaakt voor plensbuien.  Gelukkig niet erg.  Langsheen deze mooie natuur trokken we het graafschap Kent binnen.  Verder op zoek naar de trein naar Frankrijk.

We kwamen vlot door het toch wel drukke verkeer.  Goed opletten op de verkeersborden, richtingsborden en iedereen die van rechts kwam, maar het lukte wonderwel vlot.

In Folkstone aangekomen moesten we een ticket kopen voor de trein.  Dat was wel wat moeilijker : eerst stonden we in de verkeerde rij.  Wisselen en dan betalen met de kredietkaart.  Dat verliep ook al niet vlot.  Ik stak mijn kaart in, probeerde een ticktet aan te maken.  Bleek dat dit enkel voor voorafbetaalde toegangstickets was.  Er werd een bediende bij gehaald.  Maar waar was mijn kredietkaart ?  De vriendelijke dame maakte het toestel open : niets te zien. Goed kijken, geen kaart.  Na vijf minuten zoeken en zelf nazien wist ik niet wat doen.  In gedachte was ik card-stop al aan het bellen.  Plots vraagt de dame : kijk een in je portefeuille.  Bleek inderdaad dat ze daar stak.  Opluchting alom en gelukkig kon ze er mee lachen.  

De dame was ook zo vriendelijk om ons verder te helpen met de tickets zodat we vlot doorkonden.  Tevreden over deze toch wel zeer goede service reden we door richting standplaats om in te checken.

Even moesten we wachten maar daarna konden we in het treinstel rijden.  Alles verliep vlot, ook de rit.  Louis kon zelfs een dutje doen.  

In Frankrijk aangekomen werden we verwelkomt met .... regen.  

Om te overnachten zochten we zo snel mogelijk een slaapplaats.  Eenmaal bij de eerste afrit de autostrade afgereden vonden we een proper en leuk hotelletje met alle accomodatie die we nodig hadden.  Nog een laatste boterham en.... 

Voor elke van u wens ik u .... onderstaande toe.  Een heerlijke nachtrust.