Grensverleggende Vespatrip

traject : van Hagetaubin naar Ecay (Navarra) 165 km

het weer : eerst zonnig, dan regen, koud, ijskoud zelfs.

meest markante ontmoeting : het stadje Saint Jean Pied de Port. Het uitzicht op de Pyreneeën met hun besneeuwde bertoppen.

 

We ontwaken omstreeks 07.30 uur en maken ons klaar.  Een douche nemen is een uitdaging : er is geen warm water.  Dan maar met (ijs)koud water over ons heen.  Wel verkwikkend maar toch .... De nacht was ook al koud, amper 2 graden boven 0.

Om 08.30 uur worden we verwacht in het hoofdgebouw voor het ontbijt.  De baas verwelkomt ons maar niet meer met dezelfde vrolijkheid als gisteren.  Hij was pas om 04.00 uur kunnen gaan slapen aangezien er nog een koe moest kalven.  Het leven is hard op de boerderij.

We krijgen stokbrood en grote croissants voorgeschoteld, koffie en warme melk en zelfgemaakte confituur.  

Le patron laat me ook een waterput zien die ze in hun keuken hebben, mooi afgedekt met veiligheidsglas en verlicht.  Een vreemd iets maar wel mooi.

Na het ontbijt geeft de boer nog een rondleiding.  Hij is duidelijk fier om zijn werk en leven op de buiten.  We zien de pasgeboren kalfjes, ganzen, kippen......

Tevens laat hij ons zijn moestuin zien.  Ernaast gelegen is er een .... zwembad !!!

Op de vraag waarom hij niet meer de kaart trekt van de toeristen antwoord hij "ik kan boven (het gebouw) nog kamers maken,maar waar gaan de zwaluwen dan slapen ?  

Dit is iemand die van het boerenleven houdt, hoe hard het ook mag zijn.

We halen de Vespa's van stal, zadelen op en rijden richting de Spaanse grens.  De idee is om tegen 18.00 uur een overnachtingsplaats het hebben gevonden.

 

 

 

 

 

 

We vertrekken richting Saint Jean Pied de Port.  Eerst onder een stralende hemel.  Dit is de pelgrimsroute dewelke we volgen, je ziet het duidelijk aan de vele tekens, standbeelden die er staan.

Langs liefelijke kleine dorpjes met mooie namen trekken we verderrichting Spaanse grens.

Omstreeks 13.30 arriveren we in Saint Jean Pied de Port.  Een omwalde stad die ook als beginpunt bekend is voor de caminoreizigers richting Spanje.  

We verorberen ons stokbrood met beleg en vervolgens gaan Louis en ondergetekende een verkenning doen in het stadje.  

Je kan er niet naast kijken : dit is een Compostelastad.

Smalle straatjes, prachtige gebouwen, mooie burcht en een adembenemend uitzicht.  Maar ook overal het Sint Jacobsteken, overnachtingsmogelijkheden en souvenierwinkeltjes die naar de Camino verwijzen. Dit is het startpunt voor de trektocht door Spanje naar Santiago.

Louis en ik keren terug naar de Vespa's en de "bewaker". Het kan deugd doen een middagdutje.

Op naar Spanje : nog even bijtanken en dan gaan we de grens over.

Het weer verandert.  Was het nog lekker zonnig in het stadje, dan kwamen de wolken opzetten.  Het werd ook kouder.

Langzaam maar zeker begonnen we aan onze klim.  Het was opletten want gevaarlijk rijden.  De weg was goed nat, het overtollige water van de bergen stroomde in kleine beekjes over de baan, zich een weg zoekende naar lager gelegen delen.

Na een helse rit bereikten we aan het hoogste punt :..... Even halt houden en genieten van het uitzicht.  Hier was het koud. Maar wat we zagen was geweldig, prachtig.  Zelfs met slecht weer is de natuur hier mooi.

Na een kleine afdaling hielden we halt in een rustplaats annex café.  De pelgrims komen hier samen om zich wat op te warmen, te rusten.  Het valt me op hoe snel hier iedereen met elkaar praat.  Over de tocht, hoe je ze beleeft, het weer, probleempjes die je ervaart.  Alle nationaliteiten door elkaar.  Er zaten op dat moment Duitsers, Zwitsers, Belgen :), Amerikanen te babbelen.

We warmen ons op aan een koffie en een koek.  Daarna gaan we verder afdalen, op zoek naar een slaapplaats.  Het is al 5 uur als we beginnen aan het laatste deel van de tocht.

Een overzicht van de rit van Saint Jean Pied de Paul naar Roncesvalles.

U moet het overzicht bekijken van rechts naar links.

Hoogste punt is aangeduid op 1430 mt.

Om toch met een vrolijke noot te eindigen, enkele foto's van het avondeten.

Commentaren: 7
  • #7

    Eddy (zaterdag, 18 mei 2013 19:17)

    Nu in Spanje, dan moet het goede weer er wel aan komen.
    Spijtig dat jullie de bergen in zijn gereden met een nat wegdek. Als de bochten droog liggen zijn ze veel fijner om te nemen.
    Maar getroost. Er komen er nog genoeg voor jullie wielen.

    Drive safely!!!

  • #6

    arlette (zaterdag, 18 mei 2013 10:35)

    Hey broer
    moet fantastisch zijn, zo'n reis te maken, door die mooie natuur en prachtige dorpjes. Wou dat ik erbij was.Blijf je volgen..

  • #5

    Jan (vrijdag, 17 mei 2013 21:50)

    Volgens de SMS van deze namiddag zijn jullie goed aangekomen in Spanje. Hopelijk speelt de Spaanse zon vanaf nu in jullie voordeel. Ik zou zeggen:'breng een beetje mee voor ons, de thuisblijvers'.
    Ik wens jullie een veilige voortzetting van jullie tocht.
    Have fun, keep it save!

  • #4

    idake (vrijdag, 17 mei 2013 20:38)

    hey schatteke met de hulp van Wim ist gelukt (kol)xxxx hou van je !!!!! dikke poot van uw ander meisje woef woef !!!! :-))))

  • #3

    mieke smets (vrijdag, 17 mei 2013 18:29)

    dag papa, goed aangekomen in spanje? hopelijk is het weer beter dan hier. kijk al uit naar het verslag en de foto's! gr mieke, roel en de kids xxx

  • #2

    idake (vrijdag, 17 mei 2013 17:56)

    ole ole ole eviva espania !!!!!!

  • #1

    David (vrijdag, 17 mei 2013 10:38)

    Wens ze veel geluk toe

Voer de code in:

Opmerking: De met * gemarkeerde velden zijn verplicht.